Wilma - Cliënt

‘Sinds februari van dit jaar ga ik naar Ton. Hij gebruikt Japanse acupunctuur, een heel zachte vorm van acupunctuur. Ik knap er altijd van op. Zo simpel is het. Na een behandeling voel ik me beter dan ervoor. Ton is een van de weinige therapeuten die mijn hooggevoeligheid én mijn grenzen meteen aanvoelde en onderkende, zonder dat ik er zelf iets over had gezegd. Hij gaat heel zorgvuldig te werk en neemt alle tijd. Een intake duurt zeker anderhalf uur bij hem. Hij is een nuchter Gronings kalf maar als je ‘de zweef’ erbij wil, krijg je die. De zweef is zijn woord voor de theorie achter acupunctuur.'

‘Via een vriendin kwam ik bij Ton terecht. Ik was al een tijdje van plan om acupunctuur te proberen maar het was er nog niet van gekomen. Ik heb veel last van een hernia die uitval in mijn linkerbeen veroorzaakt en van posttraumatische dystrofie (een heftige reactie van het lichaam op letsel, red.) in mijn rechterbeen en linkerarm, veroorzaakt door een val op mijn linkerpols in 1996. Sindsdien heb ik chronische pijnklachten. Door het enthousiasme van mijn vriendin over de behandelingen van Ton aarzelde ik niet langer. Het moest zo zijn. Ton is een therapeut door wie ik me eindelijk gezien voel. Hij weet hoe hij met mij en mijn lijf moet omgaan. Mijn lijf doet nooit wat je ervan verwacht en het is zó gevoelig dat Ton heel voorzichtig te werk gaat. In het begin ging ik elke week naar hem toe, juist omdat hij niet teveel in één keer kon doen. Mijn lijf raakt snel overprikkeld en slaat dan volledig op hol. Dan heeft een behandeling niet het beoogde effect maar voel ik me juist slechter. Ton voelt dat heel goed aan. Tegenwoordig ga ik één keer per twee weken. Gaandeweg gaat het beter met me. De vermindering van de pijnklachten gaat met horten en stoten. Het is geen rechte lijn. Het is ook afhankelijk van de thuissituatie. Als er veel stress is merk ik dat meteen aan mijn lijf.'

Zorg voor jezelf
‘Wat is dat? Of, zoals we dat in goed Nederlands zeggen: Waar heb dat voor nodig? Heel lang heb ik geleefd vanuit de gedachte dat zelfzorg onnodig is. Dat ik zonder kon. En moest. Zorg voor jezelf, voor je lichaam? Luxe gedoe. Nu weet ik dat ik alleen voor anderen kan blijven zorgen als ik goed voor mezelf zorg. Dat gevoel over mezelf, voor mezelf, is iets wat ik heb gekregen door acupunctuur. Ik ben aan het landen, hier en nu, op deze aarde, in mijn lichaam. Ik voel en ervaar meer en meer de grenzen in mezelf en het begrenzen lukt dus ook beter. Het klinkt misschien raar maar vroeger was ik een lichaam dat dingen deed zonder me af te vragen hoe het met me ging. Ik was een lichaam en dat lichaam werd verwaarloosd. Niemand had er werkelijke aandacht voor. Inmiddels voel en weet ik: ik mag er zijn. Er is eindelijk erkenning voor wie ik ben. Tegenwoordig kan ik bijvoorbeeld heel duidelijk voelen dat ik rust moet nemen. Echte rust. Voor mij is het dan belangrijk om iets concreets te gaan doen, uit mijn hoofd te komen. Vanwege de disbalans in mijn lijf kies ik voor tweezijdige ritmische handelingen, waarbij dus beide zijden van mijn lichaam meedoen. Ik pak dan mijn spintol of breipennen. Of ik ga fietsen. Buiten zijn, in mijn eentje, is voor mij een belangrijke manier om op te laden. Acupunctuur en de begeleiding van Ton helpen mij om die momenten serieus te nemen, om mezelf serieus te nemen, en uit mijn hoofd te komen. Om het leven niet alleen te beschouwen maar ook daadwerkelijk te beleven. Te doorleven ook. Voelen dus. Ze helpen me mijzelf te helpen.’

Wens
‘Ik blijf het raar vinden dat acupunctuur niet in de basisverzekering zit. Sinds ik naar Ton ga ben ik niet meer bij de huisarts geweest. Het voelt zoveel beter en natuurlijker dan al die medicijnen. Zoals Ton mij heeft geleerd: in het westen wordt het lichaam gezien als een fabriek, in het oosten als een tuin. Mijn wens is dat heel veel mensen acupunctuur ontdekken. En die naaldjes: dat stelt echt niks voor. Je voelt er helemaal niks van.’

Behandelend acupuncturist: Ton van Huffelen

Interview: Susanne Schuurmans